W procedurze zapłodnienia pozaustrojowego metodą docytoplazmatyczna iniekcja plemnika (ICSI) pojedynczy plemnik jest wkładany do wnętrza komórki jajowej za pomocą cienkiej mikropipety. Plemnik jest wybierany przez embriologa na podstawie morfologii, czyli “wyglądu” plemnika oraz jego ruchliwości. Tym samym metoda ICSI naśladuje naturalne mechanizmy selekcji plemników podczas zapłodnienia. Niestety samo ICSI nie umożliwia wyboru plemnika pod względem integralności chromatyny lub/i jego pełnej dojrzałości. Tu potrzebne są dodatkowe techniki stosowane w laboratoriach in vitro (IVF).
W metodzie IMSI do wyboru plemników przed zapłodnieniem jest stosowane dodatkowe powiększenie. Specjalny obiektyw oraz oprogramowanie komputerowe pozwala zobaczyć we wnętrzu główki plemnika wakuole, których obecność koreluje z uszkodzeniami chromatyny plemnika. Do zapłodnienia wybiera się plemniki bez wakuoli, a więc z mniejszym ryzykiem uszkodzeń chromatyny.
Metoda IMSI jest nieinwazyjna i nie niesie ze sobą żadnego ryzyka. Polecana przede wszystkim parom, u których kolejne próby zapłodnienia pozaustrojowego metodą ICSI zakończyły się niepowodzeniem oraz parom z obniżonymi lub nieprawidłowymi parametrami nasienia. Zastosowanie IMSI zwiększa również szanse w sytuacji, gdy odpowiedź jajników na stymulację była niezadowalająca. Mała ilości oocytów uzyskanych podczas takiej procedury stwarza ryzyko, że część z nich może zostać zapłodniona nieprawidłowymi plemnikami. Metoda IMSI - poprzez możliwość wybierania najlepszych plemników - poprawia szansę na uzyskanie prawidłowych zarodków, a przez to szansę na upragnioną ciążę.
W metodzie PICSI wykorzystywana jest zdolność dojrzałych plemników do wiązania z hialuronianem. Plemnik, który uzyskał pełną dojrzałość, ma większe szanse na efektywne zapłodnienie komórki jajowej.
Do zapłodnienia PICSI wykorzystywana jest specjalna szalka, która selekcjonuje plemniki pod kątem wiązania z hialuronianem, a więc ukończonego procesu dojrzewania. Te „wybrane”, dojrzałe plemniki są następnie wykorzystywane do zapłodnienia in vitro. W wielu przypadkach zwiększa to odsetek prawidłowo zapłodnionych komórek jajowych i – tym samym – liczbę zarodków, pozwalając na wybór zarodka najbardziej optymalnego w dniu transferu.
Zastosowanie PICSI zaleca się szczególnie w sytuacjach, gdy wynik wykonanego wcześniej badania HBA plemników odbiega od normy.