Autor: lek. Marta Krzywoń | TFP Fertility Macierzyństwo
Wczesne poronienia są bardzo częste, szacuje się, ok. 10-15% kobiet doświadcza poronienia bez oczywistej przyczyny.
Objawy takie jak krwawienie, ból podbrzusza – mogą wskazywać na poronienie. W takiej sytuacji wskazana jest konsultacja lekarska.
W przypadku stwierdzenia poronienia lekarz przedstawi możliwości dalszego postępowania – postawa wyczekująca lub postępowanie zabiegowe.
U większości kobiet, które doświadczają poronienia, sytuacja nie powtarza się. Kobieta ma duże szanse na prawidłowy przebieg kolejnej ciąży.
Rzadziej występują poronienia nawracające – z definicji ESHRE (The European Society for Human Reproduction and Embryology) mowa o dwóch lub więcej poronieniach przed 24 tygodniem ciąży. Problem ten dotyczy ok. 1% kobiet.
Najczęściej do poronienia dochodzi w pierwszych trzech miesiącach ciąży. Może się objawiać krwawieniem z dróg rodnych, bólem podbrzusza, lub mogą też nie występować żadne objawy.
W większości przypadków przyczyna poronienia nie jest znana. Najczęściej wynika z nieprawidłowości genetycznych zarodka, które doprowadzają do obumarcia ciąży (nieprawidłowości chromosomalne).
Ryzyko poronienia rośnie wraz z wiekiem kobiety (w 30 roku życia ryzyko poronienia wynosi 20%, w 40 roku życia 50%). Najmniejsze ryzyko poronienia występuje w przedziale wiekowym 20-29 lat u kobiety i <20 lat u mężczyzny.
Istotny wpływ na ryzyko poronienia ma również styl życia. Zwiększa się ono w przypadku palenia papierosów, spożywania alkoholu, kofeiny, przepracowania (powyżej 40 godzin tygodniowo), pracy na nocne zmiany, silnego stresu.
Znaczenie ma również wcześniejszy wywiad położniczy. Ryzyko poronień wzrasta proporcjonalnie i jest tym wyższe, im więcej kobieta przebyła wcześniej poronień.
Ryzyko poronienia jest większe w przypadku występowania przeciwciał przeciwtarczycowych, subklinicznej oraz jawnej niedoczynności tarczycy.
Nie bez znaczenia pozostają wady macicy. Ryzyko poronienia jest większe u kobiet z macicą przegrodzoną i dwurożną.
Kolejną przyczyną poronień są trombofilie, szczególnie zespół antyfosfolipidowy.
Również zanieczyszczenia środowiska – obecność pestycydów, zanieczyszczenia powietrza – zwiększają ryzyko poronienia.
Tak. Dowiedziono, że zwiększone spożywanie owoców, warzyw, owoców morza, nabiału, jaj, zwiększa szanse na prawidłowy rozwój ciąży. Nie zalecane jest natomiast spożywanie wysoce przetworzonych produktów spożywczych.
Leczenie w przypadku nawracających poronień jest uzależnione od ich przyczyny. Jeśli uda się ją zdefiniować u konkretnej pary, można podjąć odpowiednie działania.
Styl życia: jeżeli występują czynniki modyfikowalne (papierosy, alkohol, stres, niewłaściwa masa ciała) – należy je wyeliminować.
Czynnik immunologiczny – przy rozpoznaniu zespołu antyfosfolipidowego możliwe jest wprowadzenie leczenia przeciwkrzepliwego.
Czynnik genetyczny: w przypadku nawracających poronień zalecane jest badanie genetyczne materiału po poronieniu (kariotyp + mikromacierze) oraz konsultacja genetyczna pary.
W niektórych przypadkach wykonanie badania genetycznego zarodków (PGT-A) pozwala na wykrycie zmian w strukturze chromosomów, co pozwala na uniknięcie poronienia indukowanego przyczynami genetycznymi.
Czynnik anatomiczny: postępowanie zabiegowe w przypadku przegrody macicy pozostaje kontrowersyjne – wg badań resekcja przegrody macicy nie poprawia wyników położniczych u pacjentek z nawracającymi poronieniami. Również plastyka macicy nie jest zalecana w przypadku macicy dwurożnej. Dostępne badania nie dostarczają jednoznacznych dowodów pozwalających na ocenę wpływu mięśniaków i polipów na ryzyko poronienia. Histeroskopowa resekcja mięśniaków podśluzówkowych może wiązać się z ryzykiem powstawania zrostów w jamie macicy. Usuwanie mięśniaków śródściennych, wiąże się z kolei ze zwiększonym ryzykiem pęknięcia ściany macicy podczas ciąży. W związku z powyższym każda decyzja o leczeniu operacyjnym w obrębie macicy powinna być wnikliwie indywidualnie przeanalizowana.
Po jednym poronieniu, szanse na prawidłowy przebieg kolejnej ciąży są duże. W przypadku poronień nawracających, szanse powodzenia uzależnione są od przyczyny. Pary dotknięte problemem poronień powinny być objęte wysokospecjalistyczną opieką ginekologa i szczegółową analizą stanu zdrowia. Dobrą praktyką jest objęcie pary opieką psychologa.
***
Masz więcej pytań dotyczących stanu Twojego zdrowia? Umów się na wizytę w klinice lub zdalną konsultację online. Jesteśmy tu dla Ciebie!
Spróbuj dostosować wyszukiwanie lub usunąć filtry